راه‌های عمل فیستول مقعدی، فیلم جراحی فیستول

آیا عمل جراحی فیستول تنها راه درمان این بیماری است؟ می‌دانیم که این بیماری در واقع ایجاد نوعی حفره یا مجرای غیر طبیعی بین دو عضو از بدن می‌باشد. این بیماری بیشتر در ناحیه مقعد و رکتوم شایع است. وقتی بین قسمت انتهایی روده (رکتوم) و دیواره مقعد اتصال ایجاد می‌شود، فرد به فیستول مقعدی مبتلا شده است.

مشاهده التهاب و تورم در اطراف مقعد، احساس درد، خارش و خونریزی مقعدی از علائم فیستول است که بیمار ممکن است آنها تجربه کند. مشاهده عکس فیستول مقعدی می‌تواند به شما کمک کند که علائم این عارضه را بهتر بشناسید. اما برای تشخیص قطعی بیماری باید به پزشک مراجعه کنید تا معاینات بالینی انجام شود.

فیستول با عفونت همراه است و گاها بیماران شاهد ترشح چرک هستند، بنابراین استفاده از دارو و روش‌های خانگی تأثیر چندانی در درمان فیستول نخواهد داشت. راهی که معمولا برای از بین بردن عفونت و مجرای ایجاد شده در این بیماری توسط پزشک پیشنهاد می‌شود، عمل فیستول است.

به این مقاله نیاز دارید؟ بهترین جراح فیستول در تهران + مشاوره آنلاین

گزینه‌های مختلفی در درمان پزشکی این بیماری وجود دارد که شامل روش لیزر فیستول یا جراحی به روش های قدیمی است. با در نظر گرفتن شرایط بیمار و هزینه عمل یک گزینه به عنوان درمان قطعی بیماری انتخاب می‌شود. در ادامه این مقاله روش‌های جراحی فیستول را یک به یک بررسی خواهیم کرد:

فیلم عمل فیستول

در زیر فیلم عمل فیستولوتومی را مشاهده می‌کنید که طی آن عفونت ایجاد شده در مجرای بیماری کاملا تخلیه می‌شود:

جراحی سرپایی فیستول با لیزر

در حال حاضر یکی از بهترین روش‌های موجود، درمان فیستول با لیزر است که بصورت یک عمل سرپایی و در کمتر از نیم ساعت انجام می‌شود. لیزر هیچ یک از عوارض عمل را به دنبال ندارد و در صفحه مربوطه می‌توانید اطلاعات دقیق تری از نحوه انجام این درمان را بدست آورید.

عمل فیستولوتومی

فیستولوتومی یکی از پرکاربردترین روش‌های جراحی فیستول است که بعد از شناسایی نوع این عارضه، جراح اقدام به برداشت بافت بیماری و همچنین تخلیه عفونت شکل گرفته در آن می‌کند. در حقیقت محل ایجاد بیماری بطور کامل برش داده می‌شود تا کاملا تخلیه شود و برای ترمیم این زخم حدودا ۲ ماه زمان لازم است.

فیستول هایی که در آن عضله اسفنکتر درگیر نیست یا کمی درگیر است، با فیستولوتومی درمان می شوند. نکته قابل توجه در جراحی این عارضه، کاهش خطر آسیب دیدن عضلات اسفنکتر است. تخصص و دقت بالای پزشک برای پیشگیری از این آسیب، از اهمیت بالایی برخوردار است و ریسک جراحی را کاهش می‌دهد. البته برای یک جراحی موفق موارد دیگری مثل محل قرارگیری و پیچیدگی بیماری هم بسیار مهم است.

روش ستن

در بالا اشاره شد که مجرای ایجاد شده در فیستول معمولا از عفونت پر می‌شود. در روش ستن با قرار دادن لوله تخلیه یا نخ بخیه در این حفره به مدت ۶ الی ۱۲ هفته به تخلیه عفونت و باز ماندن این مجرا کمک می کنند.

ممکن است بعد از روش ستن، عمل جراحی فیستول هم انجام شود. معمولا این روش برای نوع پیچیده این بیماری که بخشی از عضلات اسفنکتر را درگیر میکند کاربرد دارد.

جراحی فیستول با روش پلاگین بیولوژیکی

در این روش نوعی بافت انسانی به نام پلاگین بیولوژیکی که از روده گرفته می‌شود، به مجرای داخلی ایجاد شده توسط فیستول بخیه زده می‌شود. این پلاگین باعث ترمیم و رشد بافت جدید در ناحیه بیماری شده و منجر به بهبود و درمان آن خواهد شد. میزان موفقیت عمل فیستول در این روش ۸۰% است و نیاز به بستری شدن در بیمارستان دارد. به علاوه بیمار باید ریسک عوارض احتمالی بعد از عمل را هم بپذیرد.

فلپ اندواسمنت

یکی دیگر از روش های عمل فیستول است که با استفاده از سایر بافت های بدن مثل پوست نواحی اطراف مقعد و یا بخشی از بافت روده، مجرای ایجاد شده ترمیم می‌شود. ریسک عود مجدد بیماری در این روش بالاست و به همین دلیل کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد.

روش LIFT

بستن مسیر فیستول بین اسفنکتریک (LIFT) درمانی برای فیستول هایی است که از ماهیچه های اسفنکتر مقعدی عبور می کنند، جایی که فیستولوتومی بسیار خطرناک است.

در طول درمان، برشی در پوست بالای فیستول ایجاد می شود و ماهیچه های اسفنکتر از هم جدا می شوند. سپس فیستول حذف شده و از هر دو انتها بسته می شود.

این روش تا کنون نتایج امیدوارکننده‌ای داشته است، اما تنها چند سال است که وجود دارد، بنابراین تحقیقات بیشتری برای تعیین میزان عملکرد آن در کوتاه‌مدت و بلندمدت مورد نیاز است.

ابلیشن آندوسکوپی

در این روش یک آندوسکوپ (لوله ای با دوربین در انتهای آن) در فیستول قرار می گیرد. سپس یک الکترود از داخل آندوسکوپ عبور داده می شود و برای ترمیم مسیر فیستول از آن استفاده می شود.

برای آگاهی از هزینه درمان فیستول با لیزر و سایر روش‌های جراحی می‌توانید به صفحه مربوطه مراجعه کنید.

مراقبت‌های بعد از عمل فیستول

عمل جراحی فیستول در بیمارستان و معمولا تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود. بنابراین بیمار معمولا یک روز بعد از جراحی، از بیمارستان مرخص می‌شود. برای بهبودی کامل زخم بعد از عمل معمولا به چندین هفته زمان نیاز است.

بخش مهمی از درمان فیستول به مراقبت‌های بعد از عمل جراحی وابسته است. بنابراین نکات زیر را به درستی رعایت کنید تا روند درمان به خوبی طی شود:

• مصرف داروهای مسکن و آنتی بیوتیک طبق دستور پزشک
• مصرف مایعات و فیبر کافی به منظور جلوگیری از یبوست
• تعویض مرتب پانسمان و شستشوی زخم جراحی
• استفاده از حمام سیتز دو یا سه بار در روز می تواند به پیشگیری از التهاب و عفونت کمک کند
• پرهیز از ایجاد فشار در ناحیه جراحی (نشستن زیاد، بلند کردن جسم سنگین و…)
• رعایت بهداشت ناحیه مقعد
• تحرک و انجام ورزش های سبک

احتمال بازگشت مجدد بیماری

بسته به اینکه از کدام روش جراحی برای درمان استفاده می‌شود، درصد بازگشت دوباره بیماری متفاوت است. البته رعایت مراقبتهای بعد از عمل هم در عود بیماری تاثیر زیادی دارد. تنها روشی که احتمال عود مجدد در آن نزدیک به صفر است، درمان فیستول با لیزر می‌باشد.

خطرات و عوارض جراحی فیستول مقعدی

مانند هر نوع جراحی، درمان فیستول مقعدی با عمل جراحی هم با خطرات زیادی همراه است. شایع ترین مشکل در جراحی مجرایی که از نزدیک عضله اسفنکتر گذشته، احتمال ایجاد آسیبهای زیر در این عضله است :

• عفونت: ممکن است نیاز به یک دوره آنتی بیوتیک داشته باشد. موارد شدید عفونت ممکن است نیاز به درمان در بیمارستان داشته باشند
• بی اختیاری روده: بروز بی اختیاری در دفه مدفوع و گاز یک خطر بالقوه در اکثر روش های جراحی فیستول مقعدی است که در صورت آسیب به عضلات اسفنکتر اتفاق می‌افتد
• عود فیستول: فیستول گاهی اوقات بعد از جراحی عود می‌کند
• احساس درد تا چند هفته بعد از جراحی
• خونریزی و ترشح: مشاهده ترشح و خونریزی تا چندروز بعد از عمل جراحی معمولا طبیعی است، اما اگر ادامه دار باشد یا تشدید شود، باید این مورد را با پزشک معالجتان درمیان بگذارید
• درد
• تهوع
• ایجاد لخته خون
• حبس شدن و تجمع ادرار
• بازگشت دوباره بیماری
• تنگ شدن دریچه مقعد

سطح خطر بستگی به مواردی مانند محل قرارگیری فیستول شما و روش خاصی دارد که انجام می دهید. بهتر است با جراح در مورد خطرات احتمالی عملی که به شما توصیه می کند، صحبت کنید.