آمادگی و نحوه انجام آزمایش سیگموئیدوسکوپی

سیگموئید روده به بدن در جذب آب و مواد مغذی از مواد غذایی که میخورید، کمک می کند. همچنین مدفوع در این قسمت از روده شکل می گیرد. آخرین قسمت از روده بزرگ نزولی کولون سیگموئید نامیده می شود که توسط روده به مقعد متصل شده است. کولونوسکوپی به معاینه کل روده بزرگ کمک می کند. اما گاهی اوقات تنها نیاز به بررسی قسمت سیگموئید است که در این صورت پزشک سیگموئیدوسکوپی را توصیه می کند.

سیگموئیدوسکوپی که به آن سیگموئیدوسکوپی انعطاف پذیر نیز گفته می شود، روشی است که به پزشک اجازه می دهد با استفاده از یک لوله انعطاف پذیر همراه با نور داخلسیگموئید را مشاهده نماید. همچنین سیگموئیدوسکوپی در تشخیص مشکلات زیر به پزشک کمک می کند :

• زخمها
• سلولهای غیر طبیعی
• پولیپ روده بزرگ
• سرطان
• بیماری های نشیمنگاهی

به طور معمول، قسمتی از بافت به عنوان نمونه گرفته می شود تا تغییرات غیر طبیعی سلول ها را بررسی کند.

چه زمانی سیگموئیدوسکوپی انجام می‌شود؟

در صورت نیاز به بررسی موارد زیر از سیگموئیدوسکوپی استفاده می شود :

• تغییر در عادات روده
• خونریزی از رکتوم
• درد شکم
• کاهش وزن غیر قابل توجیه

موارد فوق می تواند نشانه ای از بیماری های مختلف باشد و یک سیگموئیدوسکوپی روشی است که به شما در تعیین علت علائم کمک می کند. سیگموئیدوسکوپی همچنین یک ابزار غربالگری کلی برای سرطان روده بزرگ است. بسته به سابقه سلامتی شخصی شما و اینکه آیا در خانواده شما سابقه سرطان روده بزرگ دارد، ممکن است لازم باشد هر ۵ سال پس از سن ۵۰ سالگی، سیگموئیدوسکوپی را انجام دهید.

تاثیر سیگموئیدوسکوپی در تشخیص بیماری های نشیمنگاهی

بیماری های نشیمنگاهی یکی از شایع ترین بیماری ها به شمار می رود. بیماری های نشیمنگاهی شامل عارضه های بواسیر(هموروئید)، شقاق(فیشر)، فیستول است. یکی از روش های تشخیص این بیماری ها استفاده از سیگموئیدوسکوپی است. از آنجایی که این بیماری ها ناحیه کولون و مقعد را درگیر می کنند، با استفاده از این روش تشخیصی می تواند به طور دقیق تر کولون سیگموئید را بررسی نمود و پزشک می تواند با علم بر علت بیماری، آن را رفع نماید.

آمادگی برای سیگموئیدوسکوپی

آمادگی برای سیگموئیدوسکوپی مشابه آماده سازی برای کولونوسکوپی است. اگر کل روده بزرگ شما نیاز به خالی شدن داشته باشد، لازم است حداقل یک روز قبل از آزمایش از رژیم غذایی مایع پیروی کنید. مایعاتی که می توانید در این مصرف کنید عبارتند از:

• قهوه ساده یا چای
• آب
• آبگوشت بدون چربی
• ژلاتین

از مصرف مایع با رنگ قرمز یا بنفش خودداری کنید زیرا می تواند مانند خون در روده بزرگ مشاهده شود. قبل از سیگموئیدوسکوپی، در مورد شرایط پزشکی که دارید و تمام داروها و مکمل هایی که مصرف می کنید یا پزشک خود مشورت کنید.

در طول انجام سیگموئیدوسکوپی

برای انجام سیگموئیدوسکوپی بیمار به سمت چپ بر روی تخت دراز می کشد. پزشک یک لوله نازک و انعطاف پذیر به نام سیگموئیدوسکوپ را به داخل مقعد وارد می کند. این لوله در انتها دارای یک نور و یک دوربین بسیار کوچک است که می تواند تصاویر را بر روی مانیتور نمایش دهد، تا پزشک تصاویر را بررسی نماید. همچنین این لوله، روده بزرگ را با مقداری هوا  پر می کند تا بررسی راحت تر انجام شود. ممکن است این امر ناراحت کننده باشد، اما این روش معمولاً دردناک نیست. اگر پزشک در طول این آزمایش پولیپی را مشاهده کند، ممکن است آن را از بین ببرد. اگر نواحی غیر طبیعی در روده بزرگ وجود داشته باشد، ممکن است تکه های کوچکی از بافت برای معاینه بیشتر برداشته شود.

این روش خطرات بسیار کمی دارد. در موارد نادر ممکن است زخمی در روده بزرگ یا دیواره آن ایجاد شود. اگر پزشک نمونه ای بافت روده دریافت کند. خونریزی در محلی که نمونه گرفته شده است، رخ میدهد. کل این آزمایش ۱۰ تا ۲۰ دقیقه طول می کشد.

پس از انجام سیگموئیدوسکوپی

معمولاً نفخ یا گرفتگی بعد از سیگموئیدوسکوپی طبیعی است. ولی اگر دچار شرایط زیر شدید، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید:

• درد شدید شکم
• سرگیجه
• مدفوع خونین
• تب

بعد از سیگموئیدوسکوپی لازم است در مورد نتایج این آزمایش و هرگونه بیوپسی مشورت کنید. اگر نتیجه مثبتی وجود دارد. نیاز به آزمایشات بیشتر است و ممکن است لازم باشد که این روش را مجدداً تکرار کنید. همچنین اگر پزشک نتواند تصویر خوبی دریافت کند، ممکن است نیاز به تکرار مجدد آن باشد.